Maandag
Blijf op de hoogte en volg Sara
29 Juli 2015 | Kenia, Kilifi
Ik word om 7.15 wakker, heerlijke lange nacht gehad dus! Vandaag gaan we schoenen en kleding uitdelen op de school dus nemen we een tuktuk voor die grote tas. Ook nemen we vandaag alle overige dingen mee. Ik heb stiften, boeken, en knutsel dingen bij me.
Op school bekijken de juffen de schoenen en willen ze ze voor de lunchpauze uitdelen. Maarten gaat vandaag proberen interviewtjes af te nemen bij de kinderen. Hij neemt ze even apart en stelt ze dan een paar vragen. Dit loopt helaas niet zoals we hadden gehoopt, de kinderen willen allemaal graag aan de beurt zijn maar als het dan zover is zeggen ze niks. Ze antwoorden alleen maar met yes maar Maarten zegt dat hij er wel iets moois van kan maken.
De kinderen hebben de schoenen inmiddels gezien en zijn alweer helemaal enthousiast. Pas na 12 uur beginnen de juffen met het uitdelen, per groep moet ze naar binnen komen en zoeken ze passende schoenen voor de kinderen. De kinderen die naar buiten komen met nieuwe schoenen hebben een grote en trotse glimlach op hun gezicht, ze bekijken elkaars schoenen en kijken ze hoe hoog ze er mee kunnen springen. Ik heb 55 paar schoenen en er zijn 47 kinderen, ik heb alleen meer kleine dan grote maten en uiteindelijk hebben 7 kinderen geen schoenen. Grote tranen van de teleurgestelde jongetjes en meisje. Morgen maar even naar Kilifi om nog een aantal grotere schoenen te kopen. De kleding wordt hierna ook uitgedeeld en er is voor ieder kind in ieder geval 1 kledingstuk en voor de meeste meisjes zelfs twee. (Er zitten veel minder meisjes op de school). Dit hele proces duurt wel ruim een uur dus de lunchpauze is wat ingekort en Maarten en ik gaan richting kilifi-town om maar weer eens even te gaan internetten. We nemen onze tijd en brengen ook nog even de grote tas terug naar Cocky. Pas tegen 3 uur gaan we terug naar de school. Precies op tijd om de kinderen uitgezwaaid te zien worden, dat is niet zo handig maar ook voor ons was het uitdelen een vermoeiende activiteit. We kletsen nog wat met de juffen en dan gaan we weer richting het centrum. We moeten nog naar de bank om dollars te kopen, die hebben we nodig voor de safari om bijvoorbeeld een visum voor Tanzania te kopen. We komen alleen net te laat want alle banken gaan om 16 uur dicht.
Om half 5 worden we verwacht aan het water want we gaan een sunsetcruise maken over de creek. Vorig jaar ben ik hele dag wezen varen op een dow (ouderwetse boot) en nu gaan we op dezelfde boot een kleiner rondje doen om de zon achter de bergen te zien verdwijnen. Samen met Rita, Peter, Els, Antonella, Cocky en Maarten natuurlijk. De creek is echt prachtig en we zeilen een heel eind waarbij we veel vogels zien. Ik heb nog steeds niet zoveel met vogels en als ik gewezen wordt op een blauwe reiger ben ik er eigenlijk helemaal klaar mee, die hebben we thuis toch ook?! Maar ik ben niet klaar met het varen want dat is heerlijk, doodstil is het er en echt prachtig! We maken veel mooie foto's met de ondergaande zon en daarna is het alweer tijd om terug naar de kant te gaan. Dit duurt nog wel even maar hierna zijn we allemaal uitgenodigd bij Carel voor een luxe broodmaaltijd. Dit is zoals altijd weer veel te veel maar we gaan ook pas tegen half 10 eten. Carel vindt het veel te gezellig al die mensen dus stelt het eten uit. Ik eet niet veel meer ook al ziet alles er lekker uit, als ik mij op dat tijdstip nog volprop slaap ik slecht en dat kan ik nu niet hebben. Carel maakt het nog even ongezellig door opeens te beweren dat hij zo teleurgesteld is in mij in iets wat ik twee jaar geleden gezegd zou hebben. Ik heb dit niet gezegd en schiet heel erg uit mn slof. Ik kan er slecht tegen als iemand zegt dat ik iets heb gedaan wat ik niet gedaan heb. Maar Carel heeft zo zijn eigen waarheden, vorig jaar heeft hij een oud collega van mij ontmoet, Wim Plak. Dit is dus ook een oud collega van Peter. Maar volgens Carel heet hij geen Plak maar Polak omdat die naam veel vaker voor kwam in Rhoon. Hij blijft dat ook bij hoog en laag beweren dat wij de naam verkeerd zeggen. De avond eindigt daarom niet zo leuk maar dat is vooral Carel zijn schuld, al had ik misschien iets minder heftig moeten reageren, we moeten immers nog een week met elkaar op safari....
De volgende dag weer om 7 uur eruit. Ik heb een hele drukke planning voor vandaag want we hebben nog maar twee dagen en dan gaan we op safari! We gaan eerst naar de school maar nemen ook alvast de tenuetjes mee die Maarten heeft meegenomen van sv Renesse. Deze zijn te groot voor de kleuterschool dus we gaan ze 's middags bij Mwangaza brengen. Juf Alice is afwezig want ze is de examens halen die vandaag gaan beginnen. Ze moeten dan de examens in de stad ophalen en dat duurt meestal best lang (inmiddels toch ook alweer de derde keer dat ik dit mee maak!). Maarten neemt een interview af bij juf Ancilla wat gelukkig een stuk beter gaat dan bij de kinderen. Rond half 11 vertrekken we naar de stad ook want we hebben om 11 uur afgesproken met Everlyne bij een vastgoed kantoor die wat stukken grond te koop heeft in het gebied waar ik wil kopen. We gaan samen met de eigenaar langs de stukken rijden en ik krijg nu wel een beter beeld van de oppervlaktes die ze hier gebruiken. Ze hebben het vaak over een acre maar dat gebruiken ze eigenlijk voor elk stuk grond. Het wordt voor mij duidelijk dat ik opzoek ben naar een halve acre (ongeveer 50 bij 50 meter). De man heeft eigenlijk niets geschikt maar ik ben wel weer wat wijzer geworden. Het is echt allemaal wat ingewikkelder dan dat ik dacht en ik probeer alle informatie in mijn hoofd op te slaan.
Na de afspraak gaan we snel even wat eten in ons favoriete restaurant, lekker een bordje pilau (soort nasi) want daar waren we wel aan toe. Daarna lopen we door de stad op zoek naar schoenen. Er waren nog 7 kinderen zonder schoenen maar dat zijn er inmiddels alweer 10 geworden (die waren niet op school gisteren). We zoeken wat uit maar ik word het niet eens over de prijs. Ik koop uiteindelijk maar 8 paar maar terug op de school zijn het niet de juiste maten, morgen nog maar een keer terug dus! Na het schoenen kopen gaan we naar de bank. Je kan een Tanzaniaans visum kopen in dollars (is 50$) of in euro's (is €50) dus handiger om even wat dollars te wisselen. Het kost ons bijna 40 minuten om die dollars te krijgen, alles gaat zo langzaam in dit land, soms denk je echt: ik snap waarom hier zo weinig vooruitgang is. Terug bij de school spelen we nog wat met de kinderen tot de school uit is. Maarten neemt nog interviews af bij juf Alice en Juliana en we bespreken nog wat dingen. De vrijdag als we terug zijn van de safari geven we een groot feest op de school. Aan het einde van een periode is er altijd een soort rapport uitreiking waarbij de kinderen die het goed hebben gedaan een prijsje krijgen. Nu gaan we het grootser aanpakken en zijn ook alle ouders uitgenodigd. De school zal versierd zijn, de kinderen zullen 'optredens' geven en er is sap en eten voor iedereen. Maar omdat dit gelijk is als wij terug komen moeten ze het zelf regelen.
We zeggen gedag en lopen naar Mwangaza. Daar spelen we met de kinderen, lummeltje met een tennisbal of met de meiden een beetje kletsen. Ik ben moe maar speel net zo fanatiek mee met het spel. Antonella komt ook nog en we bespreken of we nog een uitje gaan plannen met de mwangaza kinderen. Plotseling begint het keihard te regenen! Echt een wolkbreuk zeg maar. De kinderen staan onder de afdak van de kerk en wij staan aan de overkant voor de keuken en het kantoor. De kinderen beginnen te zingen en echt allemaal en heel enthousiast. We krijgen een soort openlucht concert tijdens de regen! Ondertussen komen de jongens thuis en trekken ze de tenuetjes aan voor een leuke foto. Ze zijn er ook weer heel blij mee want het zijn ook echt mooie shirts. Gelukkig stopt het even met regenen en kunnen ze poseren, nu nog even kijken of we nog een wedstrijd voor ze kunnen plannen!
Na 6 uur gaan we richting de stad om nog even te internetten en om 7 uur zijn we thuis. Cocky maakt heerlijke tosti's voor ons en we hebben verder een rustige avond, ook best fijn!
We gaan nu op safari en ik weer niet of daar wifi is dus misschien ben ik een weekje offline!
-
30 Juli 2015 - 09:05
Lizzy:
Hey Saar (en Maarten;) hoe gaat het? Super om je verhalen te lezen. Ben echt beneiuwd naar de foto's. Geniet van je safari!!!! -
30 Juli 2015 - 10:41
Jane:
Hoi Sara,
Leuk om je verhalen te volgen! Geniet van de Safari. Laat je niet gek maken ;-)
Groetjes uit Nederland -
02 Augustus 2015 - 17:23
Rob Michels :
Hallo Sara,
Je heb weer een paar prachtige verslagen gemaakt, ik hoop dat jullie ook een hele mooie safari te gemoed gaan. In Nederland is er op dit moment heel veel ophef over de Engelse tandarts die een leeuw heeft afgeschoten. Ik ben van mening dat deze man berecht moet voor zijn daad. Wij moeten respectvol omgaan met de natuur.
Doe iedereen de groeten daar, en vergeet je papieren niet want Peter kan goed auto rijden in Nederland, maar als hij terug moet in Kenia wordt dat een ander verhaal.
Groet,
Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley