donderdag en vrijdag

Donderdag

Zo tegen 8 uur worden we een beetje echt wakker maar we blijven nog even liggen. Ik dacht de hele tijd dat we tot en met donderdag op safari zouden zijn maar het was woensdag. Hierdoor hebben we helemaal niks gepland staan op deze dag en gaan we er nog een dagje echt vakantie van maken. Nadat we op het gemakje hebben gedoucht gaan we lopen naar het centrum van Kilifi. Ik moet nog wat dingen kopen voor vrijdag (feest op school) en langs de bank want mijn geld is op. Het is vandaag erg warm en dat merken we tijdens het lopen, normaal nemen we ook een brommer maar we hebben nu al zoveel dagen niks gedaan dat wat beweging wel goed is. We drinken een kopje thee met een mandazi (zoet gefrituurd broodje) als ontbijt in het internetcafe. Daarna lopen we terug maar het is inmiddels wel tegen 11 uur en echt heel warm, ik heb een zwart shirt aan en zweet me echt een ongeluk! Terug bij Cocky pakken we onze zwemspullen en gaan we naar de Mnarani Club. Dit is aan de andere kant van de straat en ik ben er nog nooit geweest. Het is ook een soort resort. Cocky woont in de wijk Mnarani en als ik tegen een motorrijder zeg dat ik daar naar toe moet denken ze ook altijd dat ik naar dat resort moet. Maar goed ze schijnen een mooi zwembad te hebben dus vandaag gaan we gewapend met bikini/zwembroek, handdoek en boek die kant op. We betalen 12 euro entree per persoon maar daar zit ook lunch bij. Het is inderdaad een erg mooi zwembad met zo rand dat het net lijkt of het overloopt in de zee. Het is niet erg druk en we zoeken twee bedjes uit voornamelijk in de schaduw want de zon is nu nog echt te fel.

De rest van de middag vermaken we ons door af en toe te zwemmen en lekker te lezen. We bestellen zelfs cocktails en het lijkt nu echt heel erg op een relax vakantie opeens! De lunch smaakt goed (ook al was ik na de safari wel een beetje klaar met buffetlunch) en het blijft lekker weer. Pas aan het einde van de middag komen er wat meer wolken en vertrekken we richting de stad waar we met Cocky hebben afgesproken om te eten in ons favoriete restaurant. Het is echt een hele fijne rustige dag. Als we thuis komen moet ik toch echt eens wat gaan wassen. Cocky heeft geen wasmachine en wast alles met de hand. Ik was thuis wel eens iets met de hand maar echt goed ben ik er niet in. Ik laat de wasbak dan vollopen met warm water en wasmiddel, roer daar een beetje het te wassen object in en daarna spoel ik het een paar keer uit. Cocky gaat mij uitleggen hoe zij het doet en het komt eigenlijk wel op hetzelfde neer. Ze vult drie teiltjes met water en de eerste ook met waspoeder. Dan doet ze de was erin, roert het wat heen en weer en dan is het tijd om teiltje voor teiltje te spoelen. Het is niet ingewikkeld maar je staat heel de tijd gebukt. Het is toch best inspannend werk en ik ben ook een beetje trots als de was een half uurtje later op de waslijn hangt! Nu hopen dat het niet gaat regen.

Morgen hebben we een groot feest op school ter afsluiting van deze periode waarbij ook alle ouders zijn uitgenodigd om te komen en er voor iedereen eten zal zijn. Na het feest zijn we uitgenodigd bij juf Alice en zaterdag hebben we een wedstrijd gepland voor de kinderen van mwangaza in de nieuwe tenues! En dan is het voor Maarten alweer tijd om te vertrekken. Dat is toch snel gegaan weer, gelukkig ben ik hier dan nog 10 dagen om van alles te regelen voor de toekomst van de school want er moet nog een hoop gebeuren.

Vrijdag
Het eerste wat ik 's ochtends doe is kijken naar mijn schone wasgoed wat in 1 nacht ook helemaal droog is geworden! Nog steeds een beetje trots vouw ik alles weer netjes op.
We vertrekken rond 8 uur richting de school. Vandaag is het grote feest en het is voor mij ook een soort test voor de juffen. Ik vind het namelijk hele goede juffen maar soms organisatorisch niet zo sterk. Ze hadden nu vooraf een budget gemaakt en geld van mij gekregen en dan kan ik nu zien of het ze een beetje gelukt is. Het begint al lekker, ik krijg om 7 uur een smsje of ik koekjes mee wil nemen, dat waren ze blijkbaar vergeten (of het geld was op). Nadat we de koekjes hebben gehaald komen we aan op school waar alle kinderen heel blij zijn om ons weer te zien. Ze hebben ons natuurlijk een weekje moeten missen. De school ziet er leuk versierd uit. Ze hebben de dingen die ik had meegenomen opgehangen en ook tekeningen van de kinderen hangen aan de muur en door de ruimte heen. De juffen zelf staan met nog een aantal mama's nog druk te koken. Ze hebben maar een geit geslacht want dat was goedkoper dan vlees bij de slager halen en ze zijn nog druk bezig met het vlees van de botten af snijden. Er moet nog duidelijk veel gebeuren voor het feest kan beginnen. We besluiten om dan maar eerst even naar het weeshuis te lopen. Cocky heeft voor Mwangaza (het weeshuis) een tegenstander gevonden om zaterdag tegen te voetballen. Dit is leuk als laatste activiteit voor Maarten weg gaat om ze te zien voetballen in de oude SV Renesse tenues. Maar we moeten het nog even kortsluiten met het weeshuis. Daarna lopen we ook nog langs het huis van Rita waar Antonella logeert voor aanstaande maandag. Dan gaan we met de kinderen van het weeshuis weer naar hetzelfde pretpark als vorig jaar.

Uiteindelijk komen we rond half 11 weer aan bij de school, toen we anderhalf uur daarvoor vertrokken vroeg ik hoelaat het feest zou beginnen. Ik dacht zelf aan 11 uur maar ze dachten eerder aan half 11. Het feest begint uiteindelijk pas na 12 uur.... Heerlijke planning. In het gebouw hebben ze de kinderen vooraan gezet en de ouders erachter. Vooraan moeten wij gaan zitten achter een tafel want wij zijn de eregasten. Er gebeurt alleen verder nog een half uur lang niks. Dus wij zitten daar kijkend naar de kinderen en de ouders en zij kijken naar ons. Helemaal niet ongemakkelijk ofzo. Dan begint het feest met zang en uiteraard bidden. Iedereen moet zich voorstellen en ik moet een korte speech houden. Ik denk dat het daarna ruim anderhalf uur waarin de juffen toespraken houden, de kinderen de prijsjes krijgen en ze nog wat zingen voor de ouders. Dan is het eindelijk tijd voor taart! Everlyne is er ook en ik heb haar gevraagd om twee taarten te maken. Ze bakt net als mij taarten als hobby alleen dan zonder oven en andere hulpmiddelen die ik wel allemaal heb. Ze snijden de taart in kleine stukjes en iedereen krijgt wat, daarna krijgen de kinderen sap en koekjes en dan nog een half uur later gaan we eindelijk eten. Pilau (soort nasi) voor alle kinderen, de ouders en voor ons. Het is inmiddels 2 uur geweest en hebben een reuze honger! Na het eten is het feestje een beetje op zijn einde en tegen 4 uur gaan wij ook weg. We zouden eigenlijk nog bij juf Alice langs gaan maar die is zelf ook versleten van de hele dag. Dus dat verzetten we naar morgen. Het was een leuk en geslaagd feest en een mooie afsluiter voor deze schoolperiode. Wij gaan nog even internetten en daarna naar Cocky om te douchen. Al die kinderen die heel de tijd aan je hangen en je echt overal aanraken voelt toch wel een beetje plakkerig. Vanavond gaan we pizza eten. Dit is een ecolodge waar ik in mei ook ben geweest. Het heet backpackers en zo'n tent is t ook. Er komen voornamelijk blanken maar dan niet die kolonialen maar meer de alternatievelingen. Ik hou helemaal niet van dit soort mensen, ik vraag mij altijd af wat zij nou bijdrage aan de samenleving.... Maar ze hebben wel lekkere pizza's en daar gaat het vanavond om. Cocky heeft nog iemand meegenomen die ze die middag heeft ontmoet. Het is een Nederlandse jongen net iets jonger dan mij die uit Groningen komt. Hij werkt daar op de hogeschool en is opzoek naar stage plekken voor studenten die een sportopleiding doen. Hij is al heel Kenia door gereisd en is nu aan de kust aangekomen. Het is een aardige jongen die blij is dat hij na drie weken weer een beetje Nederlands kan praten.

De pizza smaakt goed maar na 10 uur storten we echt in. Morgen de laatste dag voor Maarten, dat zal wel gek zijn. Maar we gaan er een leuke dag van maken!